প্ৰেম অপ্ৰেম আৰু…
----------------------------------------------
 |
(১)
একদম মন নাযায় যাবলে।- ভোৰভোৰাই উঠে সি। চাল্লা বুজি নাপায় কোনেও। কবও নোৱাৰে লাজতে।
: বাবা¸ নাজাৱ নেকি? চাৰে তিনি হল।- চাৰে তিনি বজাৰ লগেলগে চিঞৰে মাকে
: অ’ ওলাইছো।- বিৰক্তিৰে কৈ লংপেন্ট চাৰ্ট যোৰ পিন্ধে সি।
পলাশৰ দেউতাক মদন খুৰা নলেগলে লগা বন্ধু। প্ৰায়েই সিহতৰ ঘৰলৈ আহে মদন খুৰা। বৰ মৰম কৰে তাৰ। হায়াৰ ছেকেন্দাৰীৰ ফাইনেল দিছে এইবাৰ পলাশে। পঢ়াত ভাল সি। মেট্ৰিকত চাৰিখনত লেটাৰ লৈ প্ৰথম বিভাগ পাইছিল সি।
: পল¸ আমাৰ কুঁহিজনীক অলপ পঢ়াই দিবাচোন। তাই অলপ দু্ৰ্বল অংকত। - মদনখুৰাই কৈছিল এদিন সকলোৰে আগত। অলপ হেহোনেহো কৰিছিল সি।
: পাৰিব পাৰিব¸ কিয় নোৱাৰিব। আমাৰ পল অংকত বিৰাট চোকা।- দেউতাকে উজান দিয়ে। তেখেতৰ স্বভাবেই সেইতো। পুতেকৰ গুণবখানিবলৈ পালে একো সুবিধা নেৰে। অগত্যা উপায় নাপায় মদনখুৰাৰ ঘৰত পঢ়াব যাই সি। সিহতৰ ঘৰৰ পৰা এককি:মি: মান আতৰত মদনখুৰাৰ ঘৰৰ। আবেলি হিৰো ৰেঞ্জাৰখন লৈ ওলাই যায় সি।
মদন খুৰাৰ ঘৈনীয়েক নিলিমা খুৰীদেউ বৰ সাদৰী মহিলা। বৰ মৰম কৰে তেওক। পঢ়াত ভাল যে¸ জীয়েক দুয়োজনীকো তাৰ আদৰ্শ লব কয়। মদন খুৰাৰ সৰু জী কুঁহি ক্লাছ চেভেনত আৰু ডাঙৰজনী পুজা টেনত পঢ়ে। সিহতে তাক চাৰ নোবোলে¸ দাদাহে বোলে। গণিতৰ সুত্ৰবোৰ মনত নাথাকে কুঁহিৰ। দেৰি লাগে বুজি পাবলৈ। গালি নিদিয়ে সি। কাকোৱে গালি পাৰিব নোৱাৰে¸ মৰমেৰে বুজাই।
: পল¸ কথা নুশুনিলে দুই-এচাট লগাই দিবা। - খুৰীয়ে কয়। সি হাঁহে। কুঁহিয়ে পোন্দোৱাই চাই মাকলৈ।
দুমাহমান গল। কুঁহিয়ে ভালেখিনি শিকিছে আগতকৈ। মদনখুৰাই মাহে পাঁচশকৈ দিলে তাক। লব ইচ্ছা কৰা নাছিল সি। প্ৰফেচনেল টিউটৰ নহয়। কিন্তু তেও নাচোৰবান্দা।
: এয়া ফিজ নহয় নহয়¸ মৰমতেহে দিছো তোমাক।- কৈ উঠে যা
: একো নহয় যা। মৰমতে দিছে একো নাভাবিবি।- কয় মাকে।
আজিকালি অলপ অশ্বস্তি অনুভব কৰে পলাশে। কুঁহিক পঢ়াই থাকোতে মাকে চাহকাপ লৈ আহিলে¸ লগতে পুজাও আহে। মাজে মাজে তাইকো অলপ শিকাব লাগে¸ মেট্ৰিক কেণ্ডিডেট তাই। পঢ়াতো বেয়া নহয়। পলাশে লক্ষ্য কৰে¸ যেতিয়া সি এলজেব্ৰাৰ প্ৰবলেমবোৰ চল্ভ কৰি থাকে¸ তাই তাৰ চকুদুটালৈকে চাই থাকে। কুঁহিক পঢ়াই থাকোতেও ইটো-সিটো অযুহাতত ৰুমটোলৈ আহি থাকে। সিহঁতৰ ঘৰৰ পৰা ওলাই আহোতেও পদুলিলৈকে আগবঢ়াই থব আহে তাক। চকুৱে চকুৱে পৰিলে চকু নমাই লয় সি।
: মা¸ নাযাও নেকি! মোৰ পঢ়া টান হৈ আহিছে। - মাকৰ আগত কয় সি। কেমেষ্ট্ৰীত মেজৰ তাৰ। নিজৰ টিউচন¸ কুঁহিৰ টিউচনৰ পিছত খেলাধুলা কৰিবলৈ বৰকৈ সময়ে নাপায় সি। নতুনকৈ ডাঙৰ কলেজলৈ গৈছে। ষ্টাৰমাৰ্কচ লৈ হায়াৰ ছেকেণ্ডাৰী পাছ কৰিলে¸ ডিগ্ৰীটোও ভাল কৰিব লাগিব। -ভাবে সি।
: একো নহয় যা। এই বছৰটোহে। - মাকে কৈ উঠে। খং উঠি যায় তাৰ দেউতাকলৈ কিহে পাইছিল মদনখুৰাৰ আগত জহাবলৈ!
আজিকালি তাৰো ভাল লাগে পুজাক। মৰমলগা দেখনীয়াৰ ছোৱালী তাই। তাই যেন তাৰ ওচৰত ৰৈ থাকিব পাৰিলেই ভালপায়। হাঁহো হাঁহো কৰি থকা চকুজুৰিৰে যেন বহুত কথাই কব খোজে।
খং উঠে তাইৰ। কি মানুহ এই পলদা টো। বুজি নাপায় নেকি মনৰ ভাষাবোৰ। কিমান আশাৰে কাষচাপি যায় তাই¸ নিশ্চুপ হৈ থাকে।
ইতিমধ্যে প্ৰথম বিভাগত মেট্ৰিক পাছ কৰিলে তাৰ। পলৰ কলেজখনতে এডমিছন ললে। এতিয়াও আহে সি কুঁহিক পঢ়াবলৈ। সাধাৰণ দুই এটা কথাক বাদ দি একোৱে নকয় সি।
: পল দা¸ কথা এটা আছে তোমাৰ লগত। - সেইদিনা কৈছিল তাই সিহতৰ পদুলিমুখত। ঘৰলৈ আহিবলৈ ওলাইছিল সি।
: আই লাভ ইউ।- বিশেষ পাতনি নেমেলাকৈ কৈয়ে ঘৰলৈ দৌৰ দিয়ে তাই। স্হানুৰ হৈ পৰে পলাশ। কি কৰিব এতিয়া। তাই যোৱাৰ ফালে চাই থাকে সি।
: চোৱা পুজা¸ এতিয়া পঢ়া সময়। এইবোৰ নাভাবিবা।- ভয় লাগে তাৰ। মাক-দেউতাকৰ বিশ্বাস ভংগ কৰিব নোৱাৰে সি। মদন খুৰাই নিজৰ লৰাৰ নিচিনা মৰম কৰে তাক। কি ভাবিব তেওলোকে!
: কিয় পল দা কিয়? মই তোমাক বহুত ভালপাও।
: তুমি মোৰ ভন্টিৰ নিচিনা…
: কি??? তুমি তেনেকৈ ভাবা!- উচাৎ মাৰি গুছি যায় তাই। দুখলাগে পলাশৰ। কিন্তু নিজৰ সপোনবোৰ ভাঙিব বুলি ভয় লাগে তাৰ।
ইতিমধ্যে প্ৰথম বিভাগত মেট্ৰিক পাছ কৰিলে তাৰ। পলৰ কলেজখনতে এডমিছন ললে। এতিয়াও আহে সি কুঁহিক পঢ়াবলৈ। সাধাৰণ দুই এটা কথাক বাদ দি একোৱে নকয় সি।
: পল দা¸ কথা এটা আছে তোমাৰ লগত। - সেইদিনা কৈছিল তাই সিহতৰ পদুলিমুখত। ঘৰলৈ আহিবলৈ ওলাইছিল সি।
: আই লাভ ইউ।- বিশেষ পাতনি নেমেলাকৈ কৈয়ে ঘৰলৈ দৌৰ দিয়ে তাই। স্হানুৰ হৈ পৰে পলাশ। কি কৰিব এতিয়া। তাই যোৱাৰ ফালে চাই থাকে সি।
: চোৱা পুজা¸ এতিয়া পঢ়া সময়। এইবোৰ নাভাবিবা।- ভয় লাগে তাৰ। মাক-দেউতাকৰ বিশ্বাস ভংগ কৰিব নোৱাৰে সি। মদন খুৰাই নিজৰ লৰাৰ নিচিনা মৰম কৰে তাক। কি ভাবিব তেওলোকে!
: কিয় পল দা কিয়? মই তোমাক বহুত ভালপাও।
: তুমি মোৰ ভন্টিৰ নিচিনা…
: কি??? তুমি তেনেকৈ ভাবা!- উচাৎ মাৰি গুছি যায় তাই। দুখলাগে পলাশৰ। কিন্তু নিজৰ সপোনবোৰ ভাঙিব বুলি ভয় লাগে তাৰ।
আজিকালি তাই নামাতে তাক। সিহতৰ ঘৰলৈ সি গলেও নোলায়। মাকৰ হাততে চাহকাপ দি পঠায়। বেয়া লাগে তাৰ সৰু ছোৱালীজনীৰ মনটো ভাঙি।
কলেজৰ পৰা ঘৰলৈ আহিবলৈ ৰিক্সালৈ ৰৈ আছিল তাই। বেলেগ সময়ত কেইবাখনো ৰিক্সা ৰৈ থাকে। আজি এখনো পাবলৈ নাই। কি যে হব নহয়! দৰকাৰৰ সময়ত সদায় এনেকুৱা হয়।
স্কুটাৰ এখন ব্ৰেক মাৰি ৰৈ গল তাইৰ ওচৰত।
: উঠা।- হেলমেটতো খুলি পলে কৈ উঠে তাইক। আনফালে মুখ ঘুৰাই দিয়ে তাই।
: পুজা¸ কিয় এনে কৰিছা তুমি?- বেয়া লাগে পলাশৰ। একেখন কলেজতে পঢ়ে। তাক দেখিলেও নামাতে তাই।
: মোক দাদা নালাগে।- চলচলীয়া চকু তাইৰ।
: কিন্তু। ভালকৈ ভাবিচোৱা পুজা। মিলন সম্ভব হব জানো।- উদাস দৃষ্টি তাৰ।
: মই সেইবোৰ নাজানো। তোমাৰ অবিহনে মৰি যাম মই।- উচুপি উঠে তাই। আৰু ৰব নোৱাৰে সি। সকলো পাহৰি সাবতি ধৰে তাইক।
স্কুটাৰ এখন ব্ৰেক মাৰি ৰৈ গল তাইৰ ওচৰত।
: উঠা।- হেলমেটতো খুলি পলে কৈ উঠে তাইক। আনফালে মুখ ঘুৰাই দিয়ে তাই।
: পুজা¸ কিয় এনে কৰিছা তুমি?- বেয়া লাগে পলাশৰ। একেখন কলেজতে পঢ়ে। তাক দেখিলেও নামাতে তাই।
: মোক দাদা নালাগে।- চলচলীয়া চকু তাইৰ।
: কিন্তু। ভালকৈ ভাবিচোৱা পুজা। মিলন সম্ভব হব জানো।- উদাস দৃষ্টি তাৰ।
: মই সেইবোৰ নাজানো। তোমাৰ অবিহনে মৰি যাম মই।- উচুপি উঠে তাই। আৰু ৰব নোৱাৰে সি। সকলো পাহৰি সাবতি ধৰে তাইক।
(২)
: চোৱা পলদা¸ সেয়া প্ৰেম নাছিলেই। ভাললগাহে আছিল। সৰু আছিলোতো¸ একো বুজা নাছিলো। প্লিজ সপোন বুলি পাহৰি যোৱা। আৰু মাহতেও মানি নলবতো।- তাই কয় তাক। স্তব্ধ হৈ পৰে পলাস। কি কৈ আছে পুজাই এইবোৰ। যি পুজাই তাক নাপালে এদিন চুইচাইড কৰিম বুলি কৈছিল¸ আজি ইমান সহজে কব পাৰিছে পাহৰি যাবলৈ। বাহৰে নাৰী! বুকুখন হেচা মাৰি ধৰে তাৰ।
বিয়া ঠিক হৈছে পুজাৰ। কোনোবা চাকৰীয়াল দৰা। এম এছ চি কৰি এনেই আছে সি চাকৰী বিচাৰি। তাৰ প্ৰেমবোৰ মুল্যহীন হৈ যায় পুজাৰ ওচৰত। সহজ সৰল লৰাটোৰ জীবনৰ লগত খেলিবলৈ কত অধিকাৰ পালে তাই। ক্ষোভবোৰ খঙলৈ পৰিবৰ্তিত হয় তাৰ।
: চোৱা পলদা¸ সেয়া প্ৰেম নাছিলেই। ভাললগাহে আছিল। সৰু আছিলোতো¸ একো বুজা নাছিলো। প্লিজ সপোন বুলি পাহৰি যোৱা। আৰু মাহতেও মানি নলবতো।- তাই কয় তাক। স্তব্ধ হৈ পৰে পলাস। কি কৈ আছে পুজাই এইবোৰ। যি পুজাই তাক নাপালে এদিন চুইচাইড কৰিম বুলি কৈছিল¸ আজি ইমান সহজে কব পাৰিছে পাহৰি যাবলৈ। বাহৰে নাৰী! বুকুখন হেচা মাৰি ধৰে তাৰ।
বিয়া ঠিক হৈছে পুজাৰ। কোনোবা চাকৰীয়াল দৰা। এম এছ চি কৰি এনেই আছে সি চাকৰী বিচাৰি। তাৰ প্ৰেমবোৰ মুল্যহীন হৈ যায় পুজাৰ ওচৰত। সহজ সৰল লৰাটোৰ জীবনৰ লগত খেলিবলৈ কত অধিকাৰ পালে তাই। ক্ষোভবোৰ খঙলৈ পৰিবৰ্তিত হয় তাৰ।
: চা বাবা¸ তাই যদি তোক নিবিচাৰে। তয়ো পাহৰিবলৈ চেষ্টা কৰ। জোৰকৈ কাকো ধৰি ৰাখিবতো নোৱাৰি।- মাকে বুজাই তাক। সিহতৰ সম্পৰ্কই দুয়োখন ঘৰৰ দীৰ্ঘদিনৰ সম্পৰ্কত যতি পেলাই দিয়ে। তাৰ দেউতাকে কথা পাতিছিল মদন খুৰাৰ লগত। বেয়াকৈ অপমান কৰে মদন খুৰাই। তায়ো অস্বীকাৰ কৰিছিল সকলোৰে আগত।
: উঠাই লৈ আন তাইক। বিয়া ভাঙি দে বেটীৰ।- লগৰ লৰাবোৰে কয় তাক।- একো নকৰে সি। প্ৰতিশোধ পৰায়ন নহয় সি। কি প্ৰাৰ্থক্য থাকিব!
: দাদা¸ মই কি বুলি ক্ষমা খুজিম আপোনাক! বায়ে বহুত বেয়া কৰিলে আপোনাৰ লগত। কি কৰিম! মোৰ কথা কোনেও নুশুনে।- কুহিয়ে লগধৰি কয় তাক। বুজন ছোৱালীতাই। নিজৰ দাদাৰ নিচিনা শ্ৰদ্ধা কৰে তাক।
: বাদ দিয়া কুঁহি। মন বেয়া নকৰিবা তুমি। পুজা সুখী হওক সেয়াই বিচাৰো। - এটা গধুৰ মন লৈ তাই যায়গৈ।
: উঠাই লৈ আন তাইক। বিয়া ভাঙি দে বেটীৰ।- লগৰ লৰাবোৰে কয় তাক।- একো নকৰে সি। প্ৰতিশোধ পৰায়ন নহয় সি। কি প্ৰাৰ্থক্য থাকিব!
: দাদা¸ মই কি বুলি ক্ষমা খুজিম আপোনাক! বায়ে বহুত বেয়া কৰিলে আপোনাৰ লগত। কি কৰিম! মোৰ কথা কোনেও নুশুনে।- কুহিয়ে লগধৰি কয় তাক। বুজন ছোৱালীতাই। নিজৰ দাদাৰ নিচিনা শ্ৰদ্ধা কৰে তাক।
: বাদ দিয়া কুঁহি। মন বেয়া নকৰিবা তুমি। পুজা সুখী হওক সেয়াই বিচাৰো। - এটা গধুৰ মন লৈ তাই যায়গৈ।
দুখৰ মাজতো হাঁহি উঠে তাৰ। বেচেৰী¸ দুৰ্ভগীয়া পুজা। সচা প্ৰেম এৰি আনৰ হব ওলাইছে। পাৰিবনে সুখী হব! পাৰিবনে কোনোবাই তাইক তাৰ সমান মৰম দিব!
: পল দা¸ তোমাৰ চাকৰী নাইযে। সেইবাবে তাই এইবোৰ কৰিছে।- বন্ধু পংকজৰ ভগ্নী অংকিতাই কয় তাক। পুজাৰ লগৰ তাই।
: পল দা¸ তোমাৰ চাকৰী নাইযে। সেইবাবে তাই এইবোৰ কৰিছে।- বন্ধু পংকজৰ ভগ্নী অংকিতাই কয় তাক। পুজাৰ লগৰ তাই।
সিদ্ধান্ত এটা লয় পলে। তাইক পাহৰি যাবলৈ চেষ্টা কৰিব। কিন্তু কিয় সদায় সহশ্ৰ পলে চকুলো টুকিব! কিয়!
পিছদিনা আচৰিত ঘটনা এটা দেখা গল। সেইখিনি ঠাই ৰাজহুৱা। পুজাহতৰ ঘৰৰ ওচৰত অনসন কৰে সি। খুউব পুৱাই হাতে লিখা ফেষ্টুন আৰু বেনাৰখন আৰি দিয়ে কাৰো নাম উল্লেখ নকৰাকৈ।
’ প্ৰেমৰ নামত প্ৰতাৰণা নচলিব’
’ কাৰো হিয়াখন ভাঙি সুখী হব নোৱাৰিবা’
মুহুৰ্ততে ৰাষ্ট্ৰ হৈ যায় খবৰটো। নগেনৰ পুতেক পাগল হল। তাক চাবলৈ দৌৰি আহে মানুহবোৰ। সকলোৱে দুখ প্ৰকাশ কৰে। পুজাহতৰ ঘৰৰ মানুহে উধাতু খাই দৌৰি আহে। অঞ্চলটোৰ সকলোৱে জানে তাৰ প্ৰেমিকা কোন আছিল!
: তই এইবোৰ কি কৰিছ পল। বি ষ্ট্ৰং য়াৰ।- লগৰ বন্ধুকেইজন শোকাকুল হৈ পৰে। অশ্লীল বাক্যবান নিক্ষেপ কৰে দুই এজনে অজ্ঞাত প্ৰতাৰক প্ৰেয়সীক।
: ৰাইজসকল¸ মই পাগল নহয়। মই পাগল হোৱা নাই। যি কৰিছো সুস্হশৰীৰে জানি বুজিয়েই কৰিছো। তেওৰ ভালপোৱা মোক নালাগে। মাথো বিছাৰিছো¸ কোনো বলি নহওক মোৰ দৰে ভবিষ্যতলৈ।- কৈ উঠে সি। ভাবে সততা¸ পবিত্ৰতাৰ শক্তি কিমান হব পাৰে। তাইৰ মন পৰিবৰ্তন নোহোৱালৈকে অনসনত বহিব সি। জীয়াই থাকিবলৈ জীবিকাৰ অভাব নহব তাৰ। চৰকাৰী নহলেও চাকৰী পাবই। কৰ্মমুখী যুবক সি। নাজানে পলে তাৰ যাত্ৰাৰ শেষ কত??
’ প্ৰেমৰ নামত প্ৰতাৰণা নচলিব’
’ কাৰো হিয়াখন ভাঙি সুখী হব নোৱাৰিবা’
মুহুৰ্ততে ৰাষ্ট্ৰ হৈ যায় খবৰটো। নগেনৰ পুতেক পাগল হল। তাক চাবলৈ দৌৰি আহে মানুহবোৰ। সকলোৱে দুখ প্ৰকাশ কৰে। পুজাহতৰ ঘৰৰ মানুহে উধাতু খাই দৌৰি আহে। অঞ্চলটোৰ সকলোৱে জানে তাৰ প্ৰেমিকা কোন আছিল!
: তই এইবোৰ কি কৰিছ পল। বি ষ্ট্ৰং য়াৰ।- লগৰ বন্ধুকেইজন শোকাকুল হৈ পৰে। অশ্লীল বাক্যবান নিক্ষেপ কৰে দুই এজনে অজ্ঞাত প্ৰতাৰক প্ৰেয়সীক।
: ৰাইজসকল¸ মই পাগল নহয়। মই পাগল হোৱা নাই। যি কৰিছো সুস্হশৰীৰে জানি বুজিয়েই কৰিছো। তেওৰ ভালপোৱা মোক নালাগে। মাথো বিছাৰিছো¸ কোনো বলি নহওক মোৰ দৰে ভবিষ্যতলৈ।- কৈ উঠে সি। ভাবে সততা¸ পবিত্ৰতাৰ শক্তি কিমান হব পাৰে। তাইৰ মন পৰিবৰ্তন নোহোৱালৈকে অনসনত বহিব সি। জীয়াই থাকিবলৈ জীবিকাৰ অভাব নহব তাৰ। চৰকাৰী নহলেও চাকৰী পাবই। কৰ্মমুখী যুবক সি। নাজানে পলে তাৰ যাত্ৰাৰ শেষ কত??
ধেৎ তেৰি কি লিখিলো এইবোৰ! কোনে পঢ়িব! পাঠকৰ গালি খোৱাটো খাতাং। অগতানুগতিক চিন্তা এটা কৰিছিলো। মানুহৰ চিন্তাৰটো আৰু শেষ নাই!
আচলতে লেখক-চেখক একো নহয় মই। ভাববোৰ শ্বেয়াৰ কৰো। আজিকালি বন্ধু-চন্ধুবোৰো কমি গৈছেতো¸ সেয়ে জুকাৰবাৰ্গদাৰ কৃপাত মুখপত্ৰতে চিনাকী অচিনাকী বন্ধুবোৰৰ সতে কথাপাতো।
ছে: গতানুগতিক প্ৰেম¸ হতাশাৰ কাহিনীটোক অগতানুগতিক ৰূপ দিবলৈ গৈ মুখঠেকেচাহে খালো দেখোন! আকাশ পাতাল ভাবি আছো। মনটো কি যে অদ্ভুত নহয়¸ পলকতে উৰি গৈ আমেৰিকা পায়গৈ। পল আৰু পুজাৰ প্ৰেমলৈ ঘুৰি আহিলো। ইতিমধ্যে পুজাৰ বিৰহত পলৰ অবস্হা কাহিল…
আচলতে লেখক-চেখক একো নহয় মই। ভাববোৰ শ্বেয়াৰ কৰো। আজিকালি বন্ধু-চন্ধুবোৰো কমি গৈছেতো¸ সেয়ে জুকাৰবাৰ্গদাৰ কৃপাত মুখপত্ৰতে চিনাকী অচিনাকী বন্ধুবোৰৰ সতে কথাপাতো।
ছে: গতানুগতিক প্ৰেম¸ হতাশাৰ কাহিনীটোক অগতানুগতিক ৰূপ দিবলৈ গৈ মুখঠেকেচাহে খালো দেখোন! আকাশ পাতাল ভাবি আছো। মনটো কি যে অদ্ভুত নহয়¸ পলকতে উৰি গৈ আমেৰিকা পায়গৈ। পল আৰু পুজাৰ প্ৰেমলৈ ঘুৰি আহিলো। ইতিমধ্যে পুজাৰ বিৰহত পলৰ অবস্হা কাহিল…
প্ৰথম সম্ভাবনা:
পুজাৰ মনটো ভাল নহয়। দিনটো ঘৰতে জোপোকা মাৰি থাকে আজিকালি। টিভিও নাচাই, কলৈকো ওলায়ো নাযায়। ঘৰৰ ওচৰৰে কেঁকুৰীটোত পলে অস্হায়ী বাসস্হান পাতি লৈছে। খিৰিকিৰ পৰ্দাখন আঁতৰালেই তাক দেখাপাই তাই। শুকাই খীনাই লৰাটো জেওৰা খৰি হেন হৈ পৰিছে। দাড়িবোৰ দীঘলহৈ জলহু যেন লগা হৈছে।
আজিও মাক-দেউতাক আহিছিল তাক বুজাই বঢ়াই ঘৰলৈ নিবলৈ। নাছোৰবান্দা সি¸ জয়ী নোহোৱালৈকে ঘৰলৈ নাযায়। চিঞৰি চিঞৰি কান্দিছিল মাকে। তাইক¸ তাইৰ ঘৰখনক গালি পাৰিছিল। খং উঠে তাইৰ! ইমান বেছিকৈ ভালপাব লাগেনে সি? কৰবাত নিজকে দোষী যেন লাগে তাইৰ!
: তই বহুত ভুল কৰিছ বা!পলদাৰ সমান তোক কোনেও ভালপাব নোৱাৰে! তই জীবনত সুখী হব নোৱাৰিবি।- কুঁহিয়ে গালি পাৰে তাইক। আজিকালি ঘৰৰ কাৰোৱেই লগত কথা নাপাতে কুঁহিয়ে। পলৰ প্ৰতি মৰমেৰে হথাতে উপচি পৰে পুজাৰ মনটো। মাক-দেউতাকক বুজাব এইটো সম্পৰ্ক ইমানতে শেষ কৰক। পলৰ ওচৰলৈ আগবাঢ়ে তাই। হীৰাটুকুৰা হেৰুৱাব নোখোজে।
পুজাৰ মনটো ভাল নহয়। দিনটো ঘৰতে জোপোকা মাৰি থাকে আজিকালি। টিভিও নাচাই, কলৈকো ওলায়ো নাযায়। ঘৰৰ ওচৰৰে কেঁকুৰীটোত পলে অস্হায়ী বাসস্হান পাতি লৈছে। খিৰিকিৰ পৰ্দাখন আঁতৰালেই তাক দেখাপাই তাই। শুকাই খীনাই লৰাটো জেওৰা খৰি হেন হৈ পৰিছে। দাড়িবোৰ দীঘলহৈ জলহু যেন লগা হৈছে।
আজিও মাক-দেউতাক আহিছিল তাক বুজাই বঢ়াই ঘৰলৈ নিবলৈ। নাছোৰবান্দা সি¸ জয়ী নোহোৱালৈকে ঘৰলৈ নাযায়। চিঞৰি চিঞৰি কান্দিছিল মাকে। তাইক¸ তাইৰ ঘৰখনক গালি পাৰিছিল। খং উঠে তাইৰ! ইমান বেছিকৈ ভালপাব লাগেনে সি? কৰবাত নিজকে দোষী যেন লাগে তাইৰ!
: তই বহুত ভুল কৰিছ বা!পলদাৰ সমান তোক কোনেও ভালপাব নোৱাৰে! তই জীবনত সুখী হব নোৱাৰিবি।- কুঁহিয়ে গালি পাৰে তাইক। আজিকালি ঘৰৰ কাৰোৱেই লগত কথা নাপাতে কুঁহিয়ে। পলৰ প্ৰতি মৰমেৰে হথাতে উপচি পৰে পুজাৰ মনটো। মাক-দেউতাকক বুজাব এইটো সম্পৰ্ক ইমানতে শেষ কৰক। পলৰ ওচৰলৈ আগবাঢ়ে তাই। হীৰাটুকুৰা হেৰুৱাব নোখোজে।
দ্বিতীয় সম্ভাবনা:
পুজাৰ বিয়াখন হৈ যোৱা দুদিন হল। মাৰৰ বিষত এতিয়াও উঠিব পৰা নাই সি। মানুহ ইমানেই নিষ্ঠুৰ হব পাৰেনে! পুজাক নিজৰ জীবনটোতকৈও বেছি ভাল পাইছিল সি। ভাবিছিল¸ গান্ধীজীৰ আদৰ্শৰে তাইক আবেগিকভাবে ঘুৰাই আনিব পাৰিব! ভুল হল তাৰ দৰ্শন। চাগে গান্ধীজী জীয়াই থাকিলেও এতিয়া সিদ্ধান্ত সলনি কৰিলেহেতেন। জোৰোণৰ আগদিনা পুজাৰ বাপেক¸ খুৰাকহঁতে মাৰিছিল তাক। গোটেই কেইজনে মিলি চৰ¸ভুকু¸ গোৰ সোধাইছিল তাক। সিয়ো হাতত খাৰু পিন্ধি থকা নাছিল। ঘুচিয়াই নাক ভাঙি দিছিল পুজাৰ খুৰাকজনৰ। সেয়াই যেন সুবিধা বিছাৰিছিল সিহতে। লকআপত ভৰাইছিল তাক। তাৰপিছত ওৰেৰাতি পিতন। অশেষ কষ্টৰে দেউতাকে উকিল¸ ডক্টৰ ধৰি মোকলাই আনিছে তাক।
: পুজা¸ এয়া কি কৰি পেলালা তুমি! -ফেকুৰী উঠে সি।
পুজাৰ বিয়াখন হৈ যোৱা দুদিন হল। মাৰৰ বিষত এতিয়াও উঠিব পৰা নাই সি। মানুহ ইমানেই নিষ্ঠুৰ হব পাৰেনে! পুজাক নিজৰ জীবনটোতকৈও বেছি ভাল পাইছিল সি। ভাবিছিল¸ গান্ধীজীৰ আদৰ্শৰে তাইক আবেগিকভাবে ঘুৰাই আনিব পাৰিব! ভুল হল তাৰ দৰ্শন। চাগে গান্ধীজী জীয়াই থাকিলেও এতিয়া সিদ্ধান্ত সলনি কৰিলেহেতেন। জোৰোণৰ আগদিনা পুজাৰ বাপেক¸ খুৰাকহঁতে মাৰিছিল তাক। গোটেই কেইজনে মিলি চৰ¸ভুকু¸ গোৰ সোধাইছিল তাক। সিয়ো হাতত খাৰু পিন্ধি থকা নাছিল। ঘুচিয়াই নাক ভাঙি দিছিল পুজাৰ খুৰাকজনৰ। সেয়াই যেন সুবিধা বিছাৰিছিল সিহতে। লকআপত ভৰাইছিল তাক। তাৰপিছত ওৰেৰাতি পিতন। অশেষ কষ্টৰে দেউতাকে উকিল¸ ডক্টৰ ধৰি মোকলাই আনিছে তাক।
: পুজা¸ এয়া কি কৰি পেলালা তুমি! -ফেকুৰী উঠে সি।
অন্তিম তথা শ্ৰেষ্ঠ সম্ভাবনা:
কিবা শব্দত ধহমহকৈ সাৰ পাই উঠিল পল। উ: কি ভয়ানক সপোন দেখিলে সি। তাৰ কপালত¸ মুখত বিন্দু বিন্দু ঘাম বিৰিঙি উঠিল। হাঁহিও উঠিল তাৰ। প্ৰেমত অনসন! অবচেতন মনটোৱে এইবোৰে ভাবি আছিল নেকি!
কাইলৈ পুজাৰ জোৰোণ। মনটো বহুত বেয়া তাৰ। উপায় নাই¸ জোৰকৈতো কাকো ধৰি ৰাখিব নোৱাৰি। সুখী হব খোজে সি। নোৱাৰে। প্ৰেমত প্ৰাপ্তিতৰৈ ত্যাগতহে মহত্ব বেছি। মহান ব্যক্তিসকলৰ উক্তিবোৰলৈ মনত পৰে তাৰ।
হাঁহি উঠে তাৰ। হতাশ প্ৰেমিকৰ নিজক সান্তনা দিয়াৰ উপায় সেয়া।
: হেই ব্ৰো¸ ভেৰি গুড গুড গুড নিউজ।- ফোনত মামাকৰ জীয়েকৰ উচাহভৰা কণ্ঠতো ভাহি আহে।
: কি হলনো?
: মই নকও। নিজেই চা। টিভি অন কৰ নিউজটো চা।- ভনীয়েকৰ উচাহটোত টিভিটো অন কৰে সি। কিবা ৰিজাল্ট এটাৰ লাইভ দি আছে।
: ইউ আৰ চিলেক্টেড ব্ৰো। কন্গ্ৰেচুলেচ্যনচ্। - টিভিৰ পৰ্দাত নিজৰ নামতো দেখি উচপখাই উঠে সি। এক্জাম ভাল হৈছিল এইবাৰ¸ কিন্তু ভবা নাছিল।
: মা¸ দেউতা¸ মই এপিএছচি পালো। ফুৰ্তিতে দৌৰ মাৰে সি কবলৈ। টিভিতো তেতিয়াও চলি আছে। উজনিৰ চহৰ এখনত উপ আৰক্ষী অধীক্ষক পদত মকৰল সি।
চাগে নিউজটো পুজাহতেও দেখিছে। কুঁহিয়ে যে গম পাবই সি নিশ্চিত। হয়তো নিজক নিজক দুষিব পুজাই। হাঁহি উঠে তাৰ। জীবনটোৰ গতি এটা লাগিব এইবাৰ। বেকাৰ চাপটো আৰু পিঠিত নাথাকে। নামাতিলেও পুজাৰ বিয়াত যাব সি। নতুন জীবনটোৰ বাবে শুভেচ্ছা দি আহিবগৈ। তাক দেখি তাইৰ মুখৰ ৰিয়েকচন মিছ কৰিব নোখোজে সি। -ভাবে পলে। ইতিমধ্যে গাঁওখনতে খবৰটো ভগাই দেউতাক মিঠাই আনিবলৈ গৈছে।।
কিবা শব্দত ধহমহকৈ সাৰ পাই উঠিল পল। উ: কি ভয়ানক সপোন দেখিলে সি। তাৰ কপালত¸ মুখত বিন্দু বিন্দু ঘাম বিৰিঙি উঠিল। হাঁহিও উঠিল তাৰ। প্ৰেমত অনসন! অবচেতন মনটোৱে এইবোৰে ভাবি আছিল নেকি!
কাইলৈ পুজাৰ জোৰোণ। মনটো বহুত বেয়া তাৰ। উপায় নাই¸ জোৰকৈতো কাকো ধৰি ৰাখিব নোৱাৰি। সুখী হব খোজে সি। নোৱাৰে। প্ৰেমত প্ৰাপ্তিতৰৈ ত্যাগতহে মহত্ব বেছি। মহান ব্যক্তিসকলৰ উক্তিবোৰলৈ মনত পৰে তাৰ।
হাঁহি উঠে তাৰ। হতাশ প্ৰেমিকৰ নিজক সান্তনা দিয়াৰ উপায় সেয়া।
: হেই ব্ৰো¸ ভেৰি গুড গুড গুড নিউজ।- ফোনত মামাকৰ জীয়েকৰ উচাহভৰা কণ্ঠতো ভাহি আহে।
: কি হলনো?
: মই নকও। নিজেই চা। টিভি অন কৰ নিউজটো চা।- ভনীয়েকৰ উচাহটোত টিভিটো অন কৰে সি। কিবা ৰিজাল্ট এটাৰ লাইভ দি আছে।
: ইউ আৰ চিলেক্টেড ব্ৰো। কন্গ্ৰেচুলেচ্যনচ্। - টিভিৰ পৰ্দাত নিজৰ নামতো দেখি উচপখাই উঠে সি। এক্জাম ভাল হৈছিল এইবাৰ¸ কিন্তু ভবা নাছিল।
: মা¸ দেউতা¸ মই এপিএছচি পালো। ফুৰ্তিতে দৌৰ মাৰে সি কবলৈ। টিভিতো তেতিয়াও চলি আছে। উজনিৰ চহৰ এখনত উপ আৰক্ষী অধীক্ষক পদত মকৰল সি।
চাগে নিউজটো পুজাহতেও দেখিছে। কুঁহিয়ে যে গম পাবই সি নিশ্চিত। হয়তো নিজক নিজক দুষিব পুজাই। হাঁহি উঠে তাৰ। জীবনটোৰ গতি এটা লাগিব এইবাৰ। বেকাৰ চাপটো আৰু পিঠিত নাথাকে। নামাতিলেও পুজাৰ বিয়াত যাব সি। নতুন জীবনটোৰ বাবে শুভেচ্ছা দি আহিবগৈ। তাক দেখি তাইৰ মুখৰ ৰিয়েকচন মিছ কৰিব নোখোজে সি। -ভাবে পলে। ইতিমধ্যে গাঁওখনতে খবৰটো ভগাই দেউতাক মিঠাই আনিবলৈ গৈছে।।
0 comments:
Post a Comment