আমি পোহৰৰ সন্তান

(১)

হাঁহি অলপ ধাৰলৈ দিয়ক
মই সপোনবোৰ দিম
আবেগৰ জেণ্ডাৰত…

হৃদয়ৰ ফেচবুকত যন্ত্ৰনাবোৰৰ প্ৰফাইল
দুখৰ মেচেঞ্জাৰত আহে হালধীয়া বাৰ্তা
দুচকুৰ ৱাটচ্এপত বিচাৰো আশাৰ সন্ধান…

(২)

সুখ লাগিছিল এপোৱামান
কোনখন বজাৰত কিনিবলৈ পায়?

বাতিৰামৰ পুতেকে নিতৌ সুখ কিনে
কাৰেপাৰাত ৰহিমলা বায়ে বেচে দহটকাত সুখ
ঠোঙাটো চুপি চুপি মতলীয়া সি…

ইমান সুখ মোক নালাগে
দুখৰ চোলা পিন্ধি নিকিনো
কেজি কেজি সুখ
এপোৱা মানেই ভাল
অলপ অলপকৈয়ে ৰান্ধিম সুখ…

(৩)

আয়ে কলে চাউল এটাও নাই ৰাতিলৈ
ভোকৰ বিৰুদ্ধে বান্ধিলো টঙালি
পিতায়ে আনিলে বাৰীৰ কলাকচু কাটি
আইৰ মুখত সুখৰ চমকণি…

বৰ ভাল জোনটোৱে মুধচেৰে দিয়ে পোহৰৰ ৰেঙনি,
জোনটো মহান।
বৰষুণজাকহে আপদীয়া
তিয়াই পেলাই মোৰ বিষাদৰ বিচনা…

চকুলোৰে ভদীয়া বান আহে
যন্ত্ৰনাই বজাই হাঁহাকাৰৰ তানপুৰা…

(৪)

সুৰুয ককাই সোমাই আহে বেৰৰ জলঙাৰে
ৰাতিপুৱাটোৱে লৈ আহে সেউজীয়া…

আন্ধাৰৰ শেষতেই পোহৰ আহে
দুখৰ চোলা পিন্ধিয়েই মানুহে কিনে সুখ
মুঠি মুঠিকৈ কঢ়িয়াই হেপাঁহ…

বেজাৰে নোৱাৰে টলাব
আশাৰ কঠীয়াবোৰ লহপহাই বাঢ়ে

আমি পোহৰৰ সন্তান।।