নীলনয়নী তোমাৰ বাবে…

: চাল্লা আজিহে বাইকৰ চেইনদাল চিগি থাকিব পাৰেনে! - ভোৰভোৰাই উঠিল কাব্য। অফিচত কনফাৰেঞ্চ আছে আজি হোটেল অশোকাত। হেড অফিচৰ পৰা কেইবাজনো ডাঙৰ মুৰব্বী আহিব। আজিৰ মিটিংখন ইম্পোৰ্টেন্ট তাৰ বাবে। প্ৰমোচনৰ কথা আছে। গোস্বামীদাই দড়াই দড়াই কৈছে তাক যাতে চাৰে ন বজাৰ আগত গৈ পায়। চাৰে দহটাৰ পৰা কনফাৰেঞ্চ। বাহিৰৰ বৰ্ডাৰ কেইজন ওচৰৰ হোটেলতে আছে। ফাৰ্মাটিউকেল কোম্পানীটোৰ এৰিয়া মেনেজাৰ সি। গোস্বামীদা ৰিজিয়নেল মেনেজাৰ। বৰ ভাল মানুহজন। তাক ভায়েকৰ দৰে মৰম কৰে। হাতীগাওত থাকে গোস্বামীদা। দহ বছৰীয়া লৰা এটা আছে তেওৰ।
: ক্ৰিং ক্ৰিং …। ফোনটো বাজি উঠিল তাৰ।
: গুডমৰ্নিং গোস্বামীদা। - কলটো ৰিচিভ কৰি কৈ উঠে সি।
: গুডমৰ্নিং। কাব্য ওলাইছানে তুমি? -সোধে গোস্বামীদাই।
: গোস্বামীদা¸ প্ৰব্লেম এটা হল। মোৰ বাইকৰ চেইনডাল চিঙি থাকিল। - কও নকওকৈ কৈ উঠে সি।
: অহ¸ ইটচ্ চো বেড। কাব্য আজি আৰু বাইক ভাল কৰাৰ কথা বাদ দিয়া¸ এতিয়াই চিটি বাছতে আহি যোৱা। দেৰি নকৰিবা।- চিন্তাক্লিষ্ট হৈ পৰে তেও।
: হব দাদা। মই ওলাৱেই এতিয়া। -কৈ উঠে সি। ফোনকলটো সময় চালে সি¸ আঠ বাজি গল। অহ¸ কিযে হব!
প্ৰেজেন্টেচনখিনি লেপটপটোত শেষবাৰৰ বাবে চাই ৰুমৰ পৰা ওলাল সি।
: কাব্য¸ অফিচ যাব ওলালা।
: উম¸ ওলালো দিয়া। - শশাংকক কৈ উঠে সি। শশাংকহতৰ ঘৰতে ভাৰা থাকে কাব্য। গুৱাহাটীত ভাল ভাৰাঘৰ বিচাৰি পোৱা মুস্কিল। এদিন ননদায়েই বিচাৰি দিছিল ঘৰটো। ফেচবুকৰ গোট এটাত শশাংকক পাইছিল যদিও সিমান টামচ্ নাছিল। এতিয়া সিহতৰ ঘৰতে থাকি বুজি পাইছে¸ শশাংক ঠাণ্ডা মগজুৰ মৰমলগা লৰা। সিহতৰ ঘৰখনেও তাক মৰম কৰে। সিহতৰ ঘৰৰ নিচিনাই হৈছে সি। মাথো ভাৰাখিনিতহে পাৰ্থক্য।
: শশাংক¸ বাইকৰ চেইনদাল চিঙি থাকিল। ইফালে কনফাৰেঞ্চ আছে।
: অহ¸ বৰ অসুবিধা হল দেখোন। - তাৰ কথা শুনি কৈ উঠে শশাংকই।
: নকবা আৰু। তোমাৰ অফিচ।
: যাম আৰু ভাতকেইটা খাই।
: অ’ দেৰি নকৰো হা¸ চিটি বাছৰ কথা। - কৈয়ে যাবলৈ ওলাই সি।
: অ’ যোৱা। -শশাংকই কৈ উঠে। কাব্যই দেখিছিল শশাংকৰ মাক খুড়ীদেউ ওলাই আহিছিল। নেদেখা ভাও জুৰিয়ে ওলাই আহে সি। মাত দিলে আকৌ দেৰি হব।
: চেহ: লগাৰ সময়ত বাছ নাহেই। - খং উঠি আহে কাব্যৰ। দহ মিনিট হল¸ এখন বাছৰো দেখাদেখি নাই। অটো এখন অহা হলেও। বন্দনাৰ ওচৰৰ বাছষ্টেণ্ডটোত ৰৈ আছে সি। আৰু কেইজনমান মানুহ ৰৈ আছে। বাৰে বাৰে হাতৰ ঘড়ীলৈ চাইচে সি।
: চানমাৰী¸ কাছাৰী¸ শিলপুখুৰী…এই খালীগাড়ী খালীগাড়ী। - চিটিবাছ এখন ৰয়হি। দৌৰাদৌৰিকৈ মানুহবোৰ উঠিল। সাতগাওৰ পৰা অহা বাছখনত চিট কেইটামান খালি আছিল। খিৰিকিৰ কাষৰ চিট এটাপাই বহি পৰিল কাব্য। বহু দেৰি হৈছে ইতিমধ্যে। আঠ পইচল্লিছ হৈ গল। উচপিছ লাগে তাৰ।
: ভাইটি¸ এইফালে আহিবা নেকি?- বয়সীয়াল মানুহজনৰ কথাত নিজৰ চিটতো সলনি কৰে সি। দেউতাকৰ বয়সীয়া মানুহজনক না কবলৈ টান পাই সি। চিটিবাছৰ যাত্ৰা এনেয়েও বৰ বিৰক্তিকৰ তাৰ। পান জপাদি মানুহবোৰ উঠাব আৰু ৰখাই ৰখাই যাব। খং উঠে তাৰ। এনেবোৰ বিৰক্তিৰ বাবেই বাইকখনৰ প্ৰয়োজন তাৰ। ১৮০ পালচাৰখন কিনা দুবছৰেই হল। অফিজত জইন কৰাৰ কেইমাহমান পিছতেই কিনিছিল অসুবিধাৰ বাবে।
: চেহ: গৈ পালেই হয় সময়ত…।- মুখৰ ভিতৰতে ভোৰভোৰাই উঠে সি।

ছোৱালীজনী বাছখনত হয়তো অনুৰাধাৰ ষ্টপেজটোত উঠিছিল । পুতলা পুতলা যেন লগা মৰমলগা গাভৰু ছোৱালী এজনী। নাচাও বুলি ভাবিও চালে সি। তাৰ চিটৰ এটা চিট আগত লেডিজ চিটত বহি আছে তাই। তাইৰ গাৰ পৰা সুগন্ধি চেন্টটো আহি তাৰ নাকত লাগিছে। ফগ নে ডিঅ বুজিবলৈ চেষ্টা কৰে সি। বয়স বৰ বেছি বাইছ¸ তেইছৰ বেছি নহব! তাৰো নো কিমান! সাতাইশ বছৰহে! এইটো বয়সত ছোৱালী নাচালে কেতিয়া চাব! ওঠৰ কোণত হাঁহি ফুটি উঠে তাৰ। জিনচ্ টপ পৰিহিত ছোৱালীজনীৰ মেকআপ নোহোৱা মুখখনত আছিল আছৰিত ধৰণৰ আকুলতা । চায়েই থাকে সি তাইক বাৰে বাৰে...! তাৰ ঠিক কাষৰ লেডিজ চিটৰ মহিলাগৰাকীয়ে জেংখৰিৰ দৰে চুলিৰ মাজেৰে তাৰ চকুৱে চকুৱে পৰিল..! ভীষণ লাজ লাগিল তাৰ! ছোৱালীজনীক চাই থকাটো চকুত পৰিছে লোকৰ। এবাৰ মানুহবোৰলৈ চকু ফুৰালে সি। নাই কোনেও তাক লক্ষ্য কৰি থকা নাই। আকৌ তাইলৈ চালে সি। তায়ো যেন উচপিচাই উঠিছে। বোধকৰো তাইৰো লৰালৰি হৈছে তাৰ দৰে। কলৈবা যাব তাই। কিবা যেন মৰম লাগি যাই তাৰ। তাইৰ নাম বা কি! শুধিবলৈ মন যায় তাৰ। ইতিমধ্যে গাড়ীখন গুৱাহাটী ক্লাব পালেহি। এজাক মানুহৰ লগত তায়ো নামি গল। বেয়া লাগি গল মনটো। তাইৰ পিছে পিছে নামি যাব মন যায় কাব্যৰ। খিৰিকিৰে তাই যোৱাৰ ফালে চাই ৰয় সি।
ইতিমধ্যে গোস্বামীদা আহি হাজিৰ। নিজৰ ৱাগনৰখনত তাতকৈ আগতে আহি পাইহি তেও।
: ছৰী ছৰী গোস্বামীদা। অলপ লেট হল। - কৈ উঠে সি।
: একো নাই। ঠিক টাইমতে পাইছা। - হাতৰ ঘড়ীটোলৈ চাই কৈ উঠে তেও। ভালেৰেই পাৰ হল দিনটো। তাৰ প্ৰেজেন্টেচনত সকলো খুচ।
: একচেলেন্ট মি: কাব্যম। গোস্বামী¸ ইউ হেভ এ গ্ৰেট টিম।- জেনেৰেল মেনেজাৰ মুখাৰ্জী চাৰে কৈ উঠে।
: ঠেংকিউ চাৰ।
: মাই প্লেজাৰ চাৰ। -কৈ উঠে সি। মনটো ভাল লাগি যায় কাব্যৰ। ভয় লাগি আছিল তাৰ।

আজিকালি যেন মনটো উৰুঙা উৰুঙা লাগে কাব্যৰ। সিদিনা বাছত দেখা ছোৱালী জনীলৈ মনত পৰে তাৰ। বহুবাৰ মনলৈ আহি থকা মৰমলগা মুখখন এতিয়া বহুসময়ৰ পাছত হঠাতে মনত পৰিল... প্ৰেমতে পৰিলে নেকি। কি হল তাৰ! হাঁহি উঠে তাৰ নিজৰ ওপৰত। বাছত দেখা ছোৱালী এজনীৰ প্ৰতি ইমান আকৰ্ষণ কিয়!
কেইদিনমান গৈছিল। চাৰ্ট এটা কিনো বুলি সন্ধিয়া চেন্ট্ৰেল মল পালে সি। ফৰ্মেল চাৰ্ট নোহোৱা হৈছে। বাইকখন পাৰ্ক কৰি সোমাই গল সি।
: হাই কাব্যম। - কাৰোবাৰ চিঞৰ শুনি উভতি চালে সি। জিতুই অলপ দুৰৰ পৰা হাত জোকাৰিছে! তিনিমাহ আগতে চিনাকী হৈছিল তাৰ লগত।
: হাই। - সিয়ো হাত জোকাৰে। কাষচাপি আহিল সি। লগত আন এটা লৰা।
: কি খবৰ তোমাৰ। - জিতুই সোধে তাক
: ভালেই। তোমাৰ?
: আছো দিয়া। ফুৰিব আহিছিলো। আগতে অহা নাছিলো ইয়াতে। বৰ দামহে। আমাৰ বাবে নহয়হে। হাঁহি উঠিল সি। কাব্যয়ো হাঁহি দিলে। লগৰ সেইজন লৰায়ো।
: অহ¸ ইয়াৰ লগত চিনাকী কৰি দিয়াই নাই নহয়! ই মনজিত। মনজিত ই কাব্য। আমাৰ গাজাৰীতো আছে।
: হেল্লো। মই নতুনকৈ জইন কৰিছো গ্ৰুপটোত চবকে ভালকৈ চিনি নাপাও।- তাৰ লগত হেণ্ডচেক কৰোতে কৈ উঠে মনজিতে।
: লগ পাই থাকিম।- কৈ উঠে সি।
: দোষ্ট দেৰি নকৰো। এঠাইত যাব লগা আছে। হেপ্পি শ্বপিং। - হাঁহি মাৰি কয় জিতুৱে। যাবলৈ ওলাল সিহঁত।
: বাই। - সিহঁতক বিদায় দি চাৰ্টৰ কাউন্টাৰটোলৈ গল সি। বাৰশটকাত টাৰ্টলৰ চাৰ্ট এটা কিনিলে। কাপোৰবোৰ ভালেই¸ মাথো দামহে বেছি ইয়াত। কলকটাত থাকোতে বহু কমতে পাইছিল সি। নতুনকৈ গুৱাহাটীত খোপনি পুটি ঠিকছে লুটিছে কোম্পানীবোৰে। হথাতে তাইক দেখি চমকি উঠিল সি। কব নোৱাৰাকৈয়ে জন প্লেয়াৰ্ছৰ কাউন্টাৰটোলৈ সোমাই গল সি। পেন্ট কিনাৰ প্লেন নাছিলেই তাৰ।
: স্কীউজ মি চাৰ¸ কি চাব কওকচোন।- তাইৰ মাতটো শুনি উচপখাই উঠে সি। কিমান সময় তাইৰ মুখলৈ চাই আছিল সি নাজানে। তাই চাগে ভাবিছে কেনেকুৱা কাষ্টমাৰ এইজন। লাজ লাগে তাৰ।
: অহ¸ থাৰ্টি ফোৰ¸ লাইট ব্লু ডেনিম চাও। - কি কৈ উঠে নিজেই ধৰিব নোৱাৰে সি। এজাপ কাপোৰ উলিয়াই দিছে তাই। লগৰ চেলচৰ লৰাটোৱে পেন্টবোৰ দেখুৱাইছে। এটাৰ পিছত এটা চাই আছে সি। পচন্দ কৰিবহে পৰা নাই। তাই চাগে বিৰক্ত হৈছে। অন্য এজন কাষ্টমাৰৰ কথা পাতিছে তাই। জিনচ এটা চিলেক্ট কৰি ওঠৰশ টকাৰে কিনিলে সি। অনিশ্চা স্বত্তেও ওলাই আহে ষ্টলখনৰ পৰা। আহিবৰ সময়ত তাইলৈ ঘুৰি চালে সি¸ তাই তলমুৰহৈ কাম কৰি আছে।
ওৰে বাটে তাইৰ কথাই ভাবি আহে সি। ওঠৰশটকা খৰচ হোৱাত তাৰ মনটো বেয়া লাগে¸ পিছমুহুৰ্ততে তাইৰ ঠিকনা এটা পাই মনটো ভাল লাগি যায় তাৰ। হেলমেটৰ ভিতৰৰ পৰাই ফুৰ্তিতে সুহুৰিয়াই উঠে সি।
আজিকালি প্ৰায়েই সি যায় চেন্ট্ৰেল মনলৈ। মনটোৱে বৰকৈ তাইলৈ মনত পৰি থাকে। এয়াই বাৰু প্ৰেম নেকি! অনাহকত খৰচ হোৱা টকাকেইটালৈ মোহ নালাগে তাৰ।
: নাম কি তোমাৰ? - সোধো নোসোধোকৈ সুধি দিয়ে সি।
: নিৰ্মালি। - অলপ পৰ তাৰ মুখলৈ চাই কৈ উঠে সি।
: উপাধি কি লিখা
: কিয়??
: না¸ এনেয়ে সুধিছো।
: শইকীয়া। - কৈ উঠে তাই। ভাল লাগি গল কাব্যৰ। তাইৰ চাগে ফেচবুক থাকিব। ফাইভ ইঞ্চিৰ তাইৰ স্মাৰ্টফোনটো দেখিছে সি।
কি ভাবি তাই তাৰ ৰিকুৱেষ্ট একচেপ্ত কৰে ভাবি নাপাই সি। সাধাৰণ দুই এটা বাৰ্তালাপৰ পিছত হিয়া উজাৰি মেচেজ এটা লিখে সি। না তাইৰ একো ৰিপ্লাই নাই। দুদিন হল। না তাই তাক আনফ্ৰেন্ড কৰিছে¸ না ব্লক¸ না মেচেজ। অসহ্য লাগে তাৰ। ভাল লগা বুলি কওতেই এনে কৰিব লাগেনে।
টুৰিজিম মেনেজমেন্টৰ কোৰ্চ কৰি আছে তাই ইগনুৰ পৰা। অনুৰাধাৰ ওচৰত পেয়িংগেষ্ট থাকে তাই। যোৰহাটৰ ছোৱালী। তাৰ ঘৰো উজনিতে। কাব্যই ভাবি নাপাই সি বাৰু ভুল কৰিছে নেকি?
: অই কাব্যম¸ মিটিঙলৈ আহিবানে ত্ৰিশ তাৰিখে। - পুলকিতাই ফোন কৰে তালৈ। নতুনকৈ চিনাকী হৈছে তাৰ লগত। চব ফেচবুকৰ ফ্ৰেন্ড। গাজাৰী ডট কম নামৰ সিহতৰ ফেচবুকৰ গোটটোৰ পঞ্চদশ জন্মবাৰ্ষিকী। সান্তনুদা¸ ননদাহতে ধুনীয়াকৈ ৰাখিছে গোটতো। অসমীয়া ৰসাল সাহিত্যত যেন নতুন ইতিহাস ৰচিবলৈ গৈ আছে গোটটোৱে।
: চাও ৰবাচোন। অসুবিধা নহলে নিশ্চয় যাম।-কৈ উঠে সি।
: আহিবাহে ভাল লাগিব। নাহিলে বৌম পিতিম। - হাঁহি উঠে দুয়ো। অলপ পৰ নিৰবতা।
: পুলকিতা¸ হেল্প এটা লাগিছিল। - হথাতে কৈ উঠে সি।
: কোৱাচোন।- নিৰ্মালীৰ কথাবোৰ কৈ উঠে সি।
: অ’ তাৰমানে আমাৰ কাবিতা কাব্য প্ৰেমত পৰিছে। হব দিয়া¸ কাইলৈয়ে তাইক লগ কৰিম। - কৈ উঠে তাই।
: থেংকিউ পুলক ইটা¸ থেংকিউ। -কেতিয়াবা পুলকিতা পুলক ইতা বুলি মাতে সি।
: কাব্যম¸ মম’ খুৱাব লাগিব কিন্তু। - হাঁহি হাঁহি কৈ উঠে তাই।
: অক্কে¸ কিমান খাবানো। যিমান খোৱা খুৱাম।- সিয়ো হাঁহি হাঁহি কৈ উঠে।
: ঠিক আছে¸ বাই।- ফোনটো ৰাখে তাই।
মনটো অলপ ফৰকাল লাগে কাব্যৰ। পুলকিতাই নিশ্চয় তাইক বুজাব পাৰিব।
নীলনয়নী¸ তোমাক ভালপাও এসাগৰ ভালপাও। - চাগে শশাংকই গান শুনিছে। সি একাত্ম হৈ পৰে।